Na łamach "Faktu" gwiazdor TVNu Andrzej Morozowski zastanawia się nad szansami na realizację pomysłu odsunięcia posłów od działalności gospodarczej. Ocenia je dość krytycznie (jako, że w posłowie-biznesmeni są w każdym ugrupowaniu i są zbyt ważni dla swych partyj, by ich pozbawiać źródła dochodów. Morozowski smuci się tym, ponieważ twierdzi, jakoby poslowie parający się działalnoscią gospodarczą narażeni byli na konflikt interesów. Moim zdaniem jest to źle sformułowany problem. Parlament zajmuje się też edukacją, służbą zdrowia i mnóstwem innych spraw. Czy należy zatem zmuszać posłów, by przestawali być nauczycielami, lekarzami itp.? Nie, najlepszym sposobem na zabezpieczenie sumień naszych przedstawicieli przed konfliktem interesów wydaje się być radyklane zmniejszenie wpływu państwa na życie gospodarcze i społeczne. Wtedy żaden z posłów nie będzie miał okazji "być sędzią we własnej sprawie".
Radek Sikorski, jak się okazało, najprawdopodobniej nie zostanie szefem NATO. Nie dziwi mnie to, gdyż od początku sceptycznie oceniałem szanse tego polityka na objęcie owego stanowiska. Nie trawię publicystyki Jana Engelgarda na portalu konserwatyzm.pl, ale ćóż - czasem nawet Engelgard ma rację. Sikorski uchodzi za polityka zbyt antyrosyjskiego, co nie jest na rękę państwom zachodnim. Wprawdzie w ostatnim czasie bardzo wiele robił, by nie sprawiać nawet wrażenia kogoś krytycznie nastawionego do Rosji, ale jak widać - na niewiele mu się to zdało.
Ludwik Dorn spotka się z Jarosławem Kaczynskim na sali sądowej. Ciekawy epilog bycia "trzecim bliźniakiem". Choć "Żelazny Ludwik" mojej sympatii jako człowiek nie budzi (nie przepadam za cudzołożnikami i kilkukrotnymi rozwodnikami), to jako polityk zawsze imponował mi osobistą inteligencją i konsekwencją swej wizji politycznej (choć wizja ta - nader etatystyczna - jest dość odległa od moich poglądów). Nie ma co rozczulać się nad "biednym Ludwiczkiem" poszkodowanym przez "złego Kaczyńskiego". Dorn był jednym z autorów obecnego chorego systemu politycznego naszego kraju - z ordynacją proporcjonalną i finansowaniem partyj z budżetu. Jeśli teraz znalazł się na totalnym politycznym "aucie" to wskutek swoich własnych działań! Chcącemu nie dzieje się krzywda...
Zmarł profesor Paweł Wieczorkiewicz, jeden z najbardziej dociekliwych i niezależnych badaczy najnowszych dziejów Polski. Dla mnie był, obok Stanisława Cata-Mackiewicza, którego dorobkiem wyraźnie się inspirował, jednym z nauczycieli myślenia politycznego.
50. numer "Frondy" poświęcony jest roli, jaką w rozgrywającej się w dzisiejszym świecie cywilizacyjnej wojnie, odgrywa Ojciec Święty Benedykt XVI. Polecam szczególnie artykuł Tomasza Terlikowskiego na ten temat.
8. numer "Templum Novum" zawiera dokumentację zamieszek, jakie wybuchły na Uniwersytecie Warszawskim w 1995 roku podczas wizyty Brunona Gollnischa. Tamże artykuły Marcina Rostkowskiego i Adama T. Witczaka na temat filozofii barona Evoli - godne polecenia, gdyż mimo wyraźnej fascynacji autorów dorobkiem ekscentrycznego włoskiego myśliciela, nie cofające się też przed refleksjami wobec nich krytycznymi.
